ΣΑΝ ΠΕΣΟΥΝΕ ΤΑ    ΣΙΔΕΡΑ 

Εκεί στου Πενταδάκτυλου τα ματωμένα αχνάρια

αυτές τις ώρες της σιωπής

για τη σκλαβιά σου μη ντραπείς,

Εγκλωβισμένε μου αδελφέ,

μπροστά σ΄εχθρό μη κλάψεις,

την κάθε σου λαβωματιά

καν΄την ατσάλι και φωτιά.

..............

Εσύ αν είσαι στο βορρά κι εγώ είμαι στο νότο

κι αν μας χωρίζουν σήμερα

της κατοχής τα σίδερα....

βασανισμένε μου αδελφέ, θα πρέπει να βαστάξεις

Κουράγιο κάνε τον καημό,

υπομονή τον στεναγμό,

μέχρι που νάρθει η λευτεριά , το δίκηο να νικήσει

το φως μιας ρόδινης Αυγής,

να ξεσκλαβώσει αυτή τη γη.

.......................

Τότε στον Πενταδάκτυλο ....θα ξανανταμωθούμε,

σαν πέσουνε τα σίδερα

που μας χωρίζουν σήμερα.

ΤΡΟΟΔΙΑ ΛΟΥΤΣΙΟΥ 

Τ.Κ 312

ΛΕΜΕΣΟΣ

ΤΟΥΤΗ Η ΓΗ

Δύο κηλίδες αίμα πλάι πλάι

βαραίνουν το κυκλάμινο

Γέρνει για λίγο προς τα κάτω

το κεφάλι

κ΄φιλά το χώμα.

τούτη τη γη που΄ναι δικιά μας

κ΄κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει

Οι ξένοι έρχονται κ΄ξένοι φεύγουν.

                               ΕΛΕΝΗ ΣΑΒΒΙΔΟΥ

                            φειδίου 12 ΝΑΑΦΙ

                         Λεμεσός